Prolog nowego życia.

Przepraszam, że tak późno! Miał być tydzień, ale sami wiecie... zakończenie roku. 


Pod szkołę podjechała taksówka. Taksówka jak taksówka, ale znacznie bardziej interesująca była jej zawartość. 16- letni James Morrison wyskoczył z pojazdu na chodnik przed budynkiem, orzechowymi oczętami obserwując dokładnie otoczenie. Dziś, 24 października miał zacząć naukę w tej wielkiej, angielskiej szkole z internatem. Sam Jimmy był pół-Anglikiem. Jego ojciec był Brytyjczykiem, ale nawet go nie znał. Natomiast matka pochodziła z Kanady. Jego orzechowe włosy układały się w niesforne loki, a ogólnie postrzegany był jako osoba towarzyska i nie wadząca nikomu niczym. Był po prostu milusi. Pożegnał się z Stephanie Morrison i w podskokach podążył do środka. Ale ku jego zdziwieniu i rozczarowaniu było pusto i cicho. Odwrócił się, by zawołać mamę, ale taksówka już odjechała. Trudno. Zrezygnowany usiadł na ławce i wyjął telefon, jednak nie dane mu było nacieszyć się spokojem.
- Co tu tu robisz sam?  -odezwało się z głębi korytarza.
Natychmiast odwrócił się w stronę młodej, na oko 12- letniej dziewczyny z krótkimi, ciemnymi włosami i miodowymi oczami. Miała na sobie zwykłą, biało-czerwoną sukienkę do kolan i białą opaskę, więc śmiało można było nazwać ją słodką. Zlustrowała go wzrokiem i powiedziała w końcu:
- Katniss Rutter.
- James Morrison. Jestem tu nowy, więc...
- Ach, rozumiem! Chodź zaprowadzę cię do wujka!
Ruszyła przed siebie, a zdezorientowany chłopak zamrugał kilkakrotnie i podreptał za nią. Doszli do białych jak śnieg drzwi, na których nowy zobaczył tabliczkę:

Edison Sweet 

Dyrektor Szkoły

Weszli do środka i Jimmy zobaczył widok niezwykły. Facet około czterdziestki bezceremonialnie wywalił nogi na obszerny stolik jak gdyby nigdy nic puszczając na cały regulator jakiś niemiecki metal. 

"Boże" - przemknęło mu przez głowę. - "Ciekawie się zaczyna". 

- Aaa!-ucieszył się mężczyzna na ich widok. - Ty jesteś ten nowy?
Przytaknął nadal nie mogąc oderwać wzroku od czarnej koszulki Iron Maiden poplamionej kilkoma plamami z sosu do pizzy. Dyrektor (bo chyba to on nim był) podszedł i uścisnął mu dłoń. 

- Edison Sweet, ale możesz mówić mi: wujku Eddie!

Orzechowe oczy rozszerzyły się ze zdziwienia. Wujku Eddie? Co to ma być? Wesołe Miasteczko i Klaun ze swoją asystentką podobną do Myszki Minnie? 

- Wujku on chyba jeszcze nie wie, gdzie ma lekcje...

- Fakt. Kat, zaprowadź go proszę do klasy cioci.

Cioci? Kolejna? Brunetka kiwnęła głową i złapała jego dłoń.

- Teraz pójdziemy do klasy. 

Przedszkole. Czuł się jak w przedszkolu prowadzony za rączkę przez dziewczynkę młodszą od niego o przeszło 4 lata. Ale weszli do klasy i zaraz został zasypany chmarą ciekawskich spojrzeń. Kobieta mniej-więcej w wieku dyrektora uśmiechnęła się na ich widok. 

- James, tak? 

- T-Tak.

- Usiądź proszę. Dziękuję, Katniss. 

Gdy dziewczyna wyszła usiadł na jednym z wolnych miejsc i przypatrzył się nauczycielce. Miała krótko obcięte, ciemnobrązowe włosy, ciemne oczy i troszkę ciemniejszą karnację od innych. Była bardzo ładna. 

- Teraz przedstawimy cię reszcie. Ja nazywam się Mara Clarke i będę twoją wychowawczynią. teraz ty. 

- Więc... Nazywam się James. Pochodzę z Kanady i... lubię słuchać muzyki, czytać książki i czasem uprawiam sport. 

- Cudnie. No dobrze.Tu masz plan lekcji. 

Podała mu małą kartkę, na której widniało logo szkoły. Uśmiechnął się lekko. Może być nawet fajnie. 

Gdy po przeszło kilkunastu minutach zadzwonił dzwonek i uczniowie wysypali się z klasy, od razu podszedł do niego niski blondyn z zielonymi oczami. 

- Cześć! Jestem Ryan Mason, a ty James, tak?
- Tak. 

- Usiądziemy razem na lunchu? 

To Morrisona zdziwiło. Szybko chce się zaprzyjaźnić. 

- Może być. 

Ryan pisnął zadowolony i w podskokach podążył do stołówki. A Jimmy za nim. Dotarli do małych rozmiarów sali, gdzie Kanadyjczyk od razu na kogoś wpadł. Z hukiem poleciał na podłogę, a gdy się otrząsnął oskarżycielsko spojrzał na współtwórcę wypadku. Ale wzrok momentalnie zmienił się. Przed nim klęczał anioł. A dokładniej szarooka dziewczyna z długimi, ciemnymi włosami, w które wplecione było kilka fioletowych pasemek. Ubrana była w czarną koszulę z czerwonym krawatem w szkocką kratę i czarne spodnie z dziurami. Wow. 

- Jak leziesz, gamoniu? - warknęła piękność i pozbierała się z podłogi. 

Obok niej pojawił się bardzo przystojny chłopak, który... wyglądał prawie jak dyrektor. Czyli był przystojny. 

- Nic ci nie jest? - zapytał dziewczyny, która skrzyżowała ręce na piersi. 

- Nie. Idziemy. 

A James ciągle siedział na podłożu. No. Zapowiada się bardzo ciekawie. 

No i mamy przygody Jimmiego. Nie bójcie się, postacie z HoA będą. Już są Eddie, Mara... A teraz zgadnijcie kim są dziewczyna z pasemkami i chłopak wyglądający jak dyrektor!